Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Λίγο πριν

Ένα σύντομο σχόλιο θα ήθελα να κάνω όσο αφορά την λεγόμενη και blogovision,στην οποία θα συμμετέχω για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.
Δεν μου αρέσει να μιλάω πολύ σε τούτο εδώ το ιστολόγιο.Και τον τελευταίο καιρό η ανάγκη για έκφραση των συναισθημάτων μου εξωτερικεύεται με διάφορους άλλους τρόπους,χωρίς αυτό να σημαίνει πως έχω εγκαταλείψει την εμμονική και ακατάληπτη συγγραφή κειμένων,που τόσο με ανακουφίζει.Έχω καταπώς μπλοκάρει,σαν ένα μωρό που κοιτάζει γύρω και δεν αναγνωρίζει παρα μόνο σχήματα και χρώματα.Θα μου έρθει όμως.
Όπως προείπα ένας από τους λόγους που με έχει κρατήσει συγκροτημένη το τελευταίο διάστημα,το οποίο έχει αποβεί ένας μίνι γολγοθάς,είναι η μουσική.Επειδή υπάρχει εγώ είμαι λίγο καλύτερος άνθρωπος και δεν μπορώ να φανταστώ καν την καθημερινότητα μου χωρίς να μου αγκαλιάζει τα αυτιά.Τόσο απλά,τόσο μελοδραματικά και ναι,τόσο κλισέ.
Η επιλογή των album που θα παρελάσουν εδώ τις επόμενες μέρες είναι καθαρά συναισθηματική.Δεν μου πήρε πάνω από μισή ώρα αφού ήξερα πολύ καλά με ποιους δίσκους έκλαψα,γέλασα,ανακουφίστηκα,χόρεψα,παρηγορήθηκα στην αγκαλιά μου.Δεν έχω δεύτερες σκέψεις,δεν υπολογίζω ούτε τις κριτικές,ούτε τα ρεύματα,ούτε τα hypes.Χωρίς να σημαίνει κάτι αυτό για κάποιον που όλα αυτά τα λαμβάνει υπ'όψιν του!
Να ευχαριστήσω κι εγώ λοιπόν με την σειρά μου τον διοργανωτή και όλους όσους συμβάλλουν με τον τρόπο τους σε αυτό το πολύ πολύ ενδιαφέρον γεγονός!

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

New Slang

Περπατώντας πάνω κάτω σε ένα δωμάτιο,σε πεζοδρόμια,σε πόλεις ολόκληρες,λατρεύντας τα ρετρό παιχνίδια ,χαμογελώντας ηλιθιωδώς σε αγνώστους,κάνοντας την επαγγελματική μου επανάσταση,πίνοντας,χορεύοντας,οδηγώντας προς το συνάπειρο αρρωστημένα μεσημέρια με δυο φίλες ωραίες κοιμωμένες,βουτώντας σε κρυστάλλινες βάθρες και λαχταριστά ποτήρια ούζο,σπέρνοντας την περιουσία μου δεξιά κι αριστερά,δοκιμάζοντας την μονογαμία,μιλώντας με τους φίλους μου για τη ζωή,το νόημα,τη μουσική,το σεξ,το σεξ,το σεξ,αγαπώντας πιο βαθιά,πιο καθαρά και πιο επίπονα,σκύβοντας πάνω από μεθυσμένα κεφάλια που κοιμούνται και παραμιλούν,τρέχοντας στα σκοτάδια μαζί με ένα σκύλο,κοιτώντας τα φεγγάρια από βοτσαλωτές παραλίες,βλέποντας το αβαταρ του online,διαβάζοντας γυναίκες συγγραφείς,πίνοντας σε ένα υπόγειο με μαγικές ιδιότητες,μιλώντας με δημάρχους,δασάρχες,και καλούς μπάτσους,βγάζοντας τη γλώσσα για να καταπιώ τις καταιγίδες,γελωντας με δάκρυα χαράς,βάφοντας μαλλιά εμμονικά,και κυρίως αγαπώντας τον μόνο λόγο που με κρατάει συγκροτημένη.Κάτι 45αρια των Beatles.

Αυτές ήταν οι απαντήσεις στην ερώτηση 'Τι έκανες ένα χρόνο και;'

I am back.