The 1+1 Project,Week 2

The newbie

White Lies-Ritual ( January 2011 )

Δεύτερο album για τους νεότατους  White Lies που θα μπορούσε να έχει και τίτλο ΄3 εύκολα βήματα για να γίνετε μισητοί στους κριτικούς'.Να εξηγηθώ,μου αρέσουν οι νεαροί μουσικοί,και πάντα τους παρακολουθώ.Για αυτό αν και ο ήχος των White Lies,είναι πολυφορεμένος (λέγε με και σχολή Editors) και για να κολλήσεις με κάτι πρέπει να είναι κάτι εξαιρετικά καλό,τους ξεχώρισα και μου άρεσαν και στο To Lose My Life ξηγήθηκα απανωτές ακροάσεις και ντάλα μεσημέρι στήθηκα δύο φορές για να τους δω ζωντανά.Στο Ritual τα κομμάτια είναι όπως το μαραθώνιο σεξ με ανοργασμικό.Έχουν την δυναμική,και το χαρακτηριστικό στυλάκι κι εκεί που είναι να κορυφώσουν,μαραίνονται σαν μπάμια που δεν είναι η εποχή της,και ξαναμανα το ίδιο στο επόμενο track. Με άλλα λόγια,με ένα twist θα μπορούσαν να γίνουν rock anthems αλλά δεν τα καταφέρνουν.Μέσα βέβαια στην γενικότερη μετριότητα,το Strangers το Bigger Than Us και το Is Love ξεχωρίζουν στα αυτιά μου,σε καμία όπως περίπτωση δεν μπορούν να συγκριθούν με το πρώτο album.Στο σύνολο του,δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω ένα κακό album,σίγουρα όμως ένα που δεν πληροί τις προσδοκίες που είχαμε όλοι ουρλιάζοντας παρέα με αυτά τα 3 πιτσιρίκια 'lets grow old together and die at the same time'

The oldie

The Shins-Oh Inverted World ( June 2001)

Όσα λόγια και να βάλω στη σειρά,χρόνια τώρα το έχω πάρει απόφαση,να περιγράψουν αυτήν την απαλή ανατριχίλα που με διαπερνά όταν ακούω το Oh Inverted World δεν γίνεται.Σαν να ανοίγει ένα αεροστεγώς κλεισμένο δοχείο με μυρωδιές,εικόνες και να ξεχύνεται στον χώρο track by track και κλείνοντας τα μάτια να νομίζω πως θα τα ανοίξω και θα μαι πάλι πίσω στην οδό Ρ. με μακριά ξανθά μαλλιά θα ναι καλοκαίρι και θα ετοιμαζόμαστε να την κάνουμε για Σέριφο.Τέλος πάντων,το εκπληκτικό με αυτό το album εκτός από την ερωτεύσιμη,σχεδόν υπερβατική φωνή του James Mercer (ή αλλιώς όταν μεγαλώσω αυτόν θα παντρευτώ) είναι η νοσταλγία που είναι κρυμμένη πίσω από κάθε track,που σχεδόν σε κάνει να θέλεις να έχεις βιώσει έναν απελπισμένο έρωτα,έναν τσακωμό,μια απώλεια.Και αυτό που τους κάνει σπουδαίο group κατά την ταπεινή μου άποψη είναι η ικανότητα τους να προκαλούν  το σωστό το συναισθηματικό χάος,το διπολικό,ενώ μουσικά ισορροπούν ανάμεσα στο indie και σε έναν ανεπαίσθητα νεο-folk ήχο,δημιουργώντας ενδιαφέροντα αποτελέσματα,χωρίς σε καμία περίπτωση να είναι πρωτότυποι.Και όπως έχει πει και η θεά Natalie Portman στο Garden State: 'You gotta hear this one song.It'll change your life i swear'.

Και οι υπόλοιποι έπαιξαν:

silentcrossing
green onion
inverted a
lkrory21