The newbie
Cut Copy - Zonoscope (February 2011)
Οι αγαπημένοι Αυστραλοί που πίσω στο 2008 ήταν υπεύθυνοι για ακούραστο λίκνισμα και κρυφά απαγορευμένα φιλιά, υπό τους ήχους του εξαιρετικού,αν και μαραθώνιου σε διάρκεια Ghost Colours επιστρέφουν με νέο υλικό και Zonoscope ο τίτλος αυτού.Σε γενικές γραμμές το ύφος τους μου αρέσει,όπως κάθε τι που μπορεί να με κάνει να χορεύω,αλλά οι Cut Copy παίρνουν έξτρα πόντους αγάπης διότι οι συνθέσεις τους κουβαλούν αυτήν την 80ίλα που με τρελαίνει.Όταν έβαλα να ακούσω το Zonoscope είχα τα χάλια μου.Ήμουν ξενυχτισμένη και στενοχωρημένη και δεν είχα κέφι να μιλήσω σε κανέναν.Το έβαλα να παίζει σιγά στα ηχεία,μόνο και μόνο για να ικανοποιήσω αυτήν την παράλογη εμμονή μου να ακούω αμέσως αυτά που κατεβάζω.Χωρίς πραγματικά να το ακούω δηλαδή.Στο Take Me Over κι ενώ τακτοποιούσα κάτι ρούχα άρχισα να δυναμώνω και σταδιακά με την ώρα το έφτασα σε ικανή ένταση για πάρτυ.Μα το Zonoscope δεν είναι φτιαγμένο για να ακούγεται χαμηλά!Πέρα από την feel good διάθεση που σου προκαλεί και την καλή του παραγωγή θεωρώ πως οι μελωδίες είναι λιγότερο δυναμικές αλλά το ίδιο εμπνευσμένες με αυτές του Ghost Colours ενώ μερικά κομμάτια είναι εν δυνάμει χορευτικοί ύμνοι (Pharaohs & Pyramids,Take Me Over).Βάτες λοιπόν,άσπρο καλτσάκι και βουρ για την πίστα γιατί οι Cut Copy μια χαρά τα (ξανα)κατάφεραν!
The oldie
Brothers In Sound - Family Is For Sharing (July 2000)
Τι κάνεις όταν έχεις κοντά μια δεκαετία να ακούσεις ένα τραγούδι και ξυπνάς έχοντας το στο κεφάλι σου έτσι ξαφνικά;Θυμάσαι;Συγκινείσαι;Βουρκώνεις και κατηγορείς τον ήλιο που αντίκρισες κατάματα;Η σωστή απάντηση είναι ακούς το album για μια εβδομάδα σερί και έπειτα πας να γράψεις για αυτό αλλά δεν σου βγαίνει τίποτα γιατί τα συναισθήματα είναι πιο πολλά ακόμα κι από τις μελωδίες.Το καταπληκτικό Family is For Sharing είναι μία μίξη Beta Band με Air με όμορφα,απαλά φωνητικά χωρίς όμως να κατέχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.Δεν είναι τόσο πολύ η πρωτοτυπία,οι συνθέσεις ή η παραγωγή όσο τα συναισθήματα που μπορεί να σου ξυπνήσει η μουσική τους,κάπως σαν να αντικρίζεις τον άνθρωπο που σε έχει συνεπάρει και να σκέφτεσαι 'θε μου,τον αγαπώ.'Δυστυχώς οι αξιόλογοι Brothers in Sound δεν πήραν την δημοσιότητα που πραγματικά τους άξιζε και δεν νομίζω πως είναι ενεργοί πλέον,όμως αν δεν έχετε ακούσει το συγκεκριμένο album θα παρακαλούσα να του δώσετε μία ευκαιρία έστω και μία δεκαετία αργότερα,απαραιτήτως με συνοδεία λιακάδας κι ενός γλυκόπιοτου κοκτέηλ.
και οι υπόλοιποι έπαιξαν:
3 σχόλια:
Τους Brothers In Sound τελικά τους ήξερα, αλλά μη σου πω καλύτερα τι κατάλαβα εκείνο το βράδυ ότι θα γράψεις :)
Γλυκόπιοτα κοκτέηλ δεν διαθέτει το μαγαζί για την ώρα, οπότε στα υπόψη μόλις τελειώσει το τσιπουράκι...
τους αγαπώ κι όταν αγαπώ τα λέω πολλά!να μου πεις βεβαίως!μεταξύ μας είμαστε :D
τσιπουράκι,μια χαρά επίσης
Εχμ, έτσι όπως το άκουσα μέσα στη φασαρία νόμιζα ότι επρόκειτο για κάποιο καλιφορνέζικο πανκ συγκρότημα του '80, από αυτούς που στριγγλάνε και ξερνάνε τις μπύρες τους στο κοινό. You asked for it! :)
Δημοσίευση σχολίου