Νούμερο τέσσερα.

Lykke Li - Wounded Rhymes (Atlantic, 2011)

Ας αφήσουμε στην άκρη τον αγαπητό κάγκουρα που μέχρι πρότινος πίστευε πως Lykke Li είναι το πιο καυτερό πιάτο στο μενού ινδικού εστιατορίου και άξαφνα μπήκε στον κόσμο του το I Follow Rivers. Πολλά άκουσα, ακόμη και ότι αυτός ο δίσκος δεν αξίζει και τόσο, λόγω της ευρείας αποδοχής του. Αλλά σε καμία περίπτωση, το γεγονός ότι πήραν ένα κομμάτι και το σοδομίσανε με ότι ρεμιξ μπορεί άνθρωπος να σκεφτεί και το εξορίσανε σε χαμηλωμένα αμάξια δίπλα στον Οικονομόπουλο, δε σημαίνει ότι δεν είναι κομματάρα. Όπως και το υπόλοιπο album που λεπτό με το λεπτό σε κερδίζει και τολμώ να πω, έχεις ελάχιστες αδιάφορες στιγμές. Λευτεριά στη Lykke Li λοιπόν, έκανε έναν υπέροχο δίσκο και το αξίζει. 

#20 Youth Lagoon - The Year of the Hibernation ( Fat Possum Records)
#19 Bon Iver - Bon Iver (Jagjaguwar)
#18 Ford and Lopatin - Channel Pressure (Software)

#17 Real Estate - Days (Domino)

#16 Panda Bear - Tomboy (Paw Tracks)

#15 Girls - Father, Son, Holy Ghost (True Panther Sounds)

#14 Radiohead - The King of Limbs (Self Released) 

#13 Rapture - In the Grace of Your Love (DFA)

#12 Still Corners - Creatures of an Hour (Sub Pop)

#11 Modeselektor - Monkeytown (Monkeytown)

#10 Danger Mouse and Daniele Luppi - Rome (Capitol)

#9 Dum Dum Girls - Only in Dreams (Sub Pop)

#8 ΕΜΑ - Past Life Martyred Saints (Souterrain Transmissions, 2011)

#7 Rural Alberta Advantage - Departing (Paper Bag Records, 2011)

#6 Jamie Woon - Mirrorwriting (Polydor, 2011)

#5 Fleet Foxes - Helpnessness Blues (Sub Pop, 2011)