Νούμερο τρία.

James Blake - James Blake (A&M, Atlas, 2011)

Φορέστε τα ακουστικά σας και μπείτε στο μέλλον. Το είδος με το οποίο καταπιάνεται ο πιτσιρικάς Blake είναι ένα θλιμμένο, μινιμαλ dubstep που καθόλου θυμωμένο ή βίαιο δεν είναι. Μία απόλαυση για τα αυτιά, μια έκπληξη και λίγο μετά ένα μεγαλείο που ανοίγεται πίσω από κάθε κομμάτι (με highlights την διασκευή Limit To Your Love που μας κάνει και κλαίμε ή το σπαρακτικό Why Don't You Call Me) αρκούν για να μιλάμε για ένα από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς και μία νέα πόρτα στη μουσική.

#20 Youth Lagoon - The Year of the Hibernation ( Fat Possum Records)
#19 Bon Iver - Bon Iver (Jagjaguwar)
#18 Ford and Lopatin - Channel Pressure (Software)

#17 Real Estate - Days (Domino)

#16 Panda Bear - Tomboy (Paw Tracks)

#15 Girls - Father, Son, Holy Ghost (True Panther Sounds)

#14 Radiohead - The King of Limbs (Self Released) 

#13 Rapture - In the Grace of Your Love (DFA)

#12 Still Corners - Creatures of an Hour (Sub Pop)

#11 Modeselektor - Monkeytown (Monkeytown)

#10 Danger Mouse and Daniele Luppi - Rome (Capitol)

#9 Dum Dum Girls - Only in Dreams (Sub Pop)

#8 ΕΜΑ - Past Life Martyred Saints (Souterrain Transmissions, 2011)

#7 Rural Alberta Advantage - Departing (Paper Bag Records, 2011)

#6 Jamie Woon - Mirrorwriting (Polydor, 2011)

#5 Fleet Foxes - Helpnessness Blues (Sub Pop, 2011)

#4 Lykke Li - Wounded Rhymes (Atlantic, 2011)